sobota, 4 maja 2013

Super Polen

Jakiś czas temu naszła mi ochota na przesłuchanie polskiej grupy Blimp. Jako, że nie słuchałem tej płytki może i 6 lat byłem ciekaw jak zareaguję na polski elektroniczny wypust po upływie czasu.
Pamiętam, że kiedyś mi się bardzo podobała.
Jakie wrażenia po odsłuchu "Superpolen" po latach ?

Jest dobrze, muzyka w ogóle się nie zestarzała a i "post rockowy" wszechobecny klimat jest bardzo miły 
w odsłuchu. 
Płyta wydaję się bardzo spójna stylistycznie, nie ma jakiś przypadkowych utworów, które by odbiegały jakoś radykalnie od siebie.
A nad wszystkim unosi się klimat To Rococo Rot czy Tarwater.
Utwór "Four Imaginary Boys" mogła by spokojnie grać Ewa Braun, utwór "17" to nic innego jak francuski "Air" pełen elektronicznej nostalgii w którym wykorzystano tekst Jamesa Joyce.
Płyta świetnie gra w swoistym mglistym brzmieniu, nie ma nudy, spokojnie może grać w tle podczas czytania, jazdy autem czy odpoczynku.
Na cd wydanej przez wytwórnię Ampersand w 2000 roku, znajdziemy 7 utworów nagranych i zmiksowanych  w Skórzewskim Studio.
Grupę Blimp tworzą: Tomasz Maliński, Sebastian Dolata, Radosław Dziubek, Waldemar Paziewski.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz